viernes, 25 de diciembre de 2009

Xa postos: Calidade dos contidos

Despois de facer o comentario sobre a exposición relativa ó logotipo, vamos proceder á comentar á outra que se exhibiu ese mesmo día. Aquela relativa á calidade de contidos, que exploraba a presentación e combinatoria dos diferentes deseños web. Estivo ben formulado dende a óptica de que tiña un enorme número de información ben sintetizada e que de seguro estaba traballada polos compañeiros, quen traduciron todos os items presentados.
Os exemplos sobre as páxinas webs dadas sintetizan e exemplifican perfectamente cales son os erros máis frecuentes na posta en marcha dunha web, son exemplos hiperbolizados, pero precisamente a través desta esaxeración un é quen de contrastar o traballo ben e mal feito.
Xa que logo deixamos ver as principais conclusións sonsacadas sobre o tema:
1. Unha web debe ser unha ventá cara o exterior, debe ser un cadro sobre o que dispor a nosa vista, un xogo de perspectivas onde deixar que os nosos ollos se deslicen. Todo debe estar a altura destes e non se deben confundir os camiños que o usuario poida ter imaxinado, debe facérselle unha guía práctica a través dos diferentes documentos incluídos.
2. A veracidade dos contidos web é unha máxima da que se debe encargar o deseñador web, posto que o lector ten por costume crer todo o que ve, e dar por suposto que se está na rede é certo. Senón coidamos isto, contribuiremos a intoxicar dun xeito consecuente a rede.
3. A síntese de contidos é esencial para captar a atención do usuario, porque este é un consumidor voraz de informacións, actúa de modo compulsivo e discrimina as informacións pola súa simple extensión sen reparar se cabe no contido.
4. A calidade exprésase en deseño, e o deseño exprésase en estética e contido. Dito isto sacamos en conclusión que calquera web é unha cadea lóxica de procedementos e pareceres varios que están construídos mediante unha concatenación lóxica, ningunha parte sobrevive sen a outra, polo tanto a web eríxese como un todo común.
5. A nosa web debe ter continuidade consigo mesma, ampliando e renovandoa en curtos períoodos de tempo e así mesmo debe contribuír a construcción dun hipertexto común onde se establezcan relacións con outras páxinas do estilo ou con temas complementarios, que permita ampliar a temática e calidade da mesma.
Deixamos unha serie de enlaces interesantes sobre o tema:
http://www.20minutos.es/noticia/182781/0/peor/pagina/web/ Ésta es la peor página web del mundo
http://www.guiartemultimedia.com/nuestraswebs/websitealbum.html Un sitio para conocer páginas web bien diseñadas
Saúde!

domingo, 20 de diciembre de 2009

Sobre o logotipo

Cunha tardanza que debería estar lexislada no código penal dispoñemos, neste tempo de asueto, a comentar os traballos expostos polos compañeiros durante estas últimas semanas. Paso por paso e dando conta dos aspectos máis destacables, sempre dende a nosa personal óptica.
O primeiro que ocupará a nosa crítica e debate será aquel referido ós logotipos, onde puidemos ver unha achega consensuada á forma e evolución do simbolismo de marca, contando coa participación de fontes exteriores, mágoa non ter visualizado a entrevista mantida polas compañeiras coas "Marujas Creativas". Dicir sobre isto, que non nos quedaron moi claros cales foron os motivos polo que elas optaron por non amosarse fisicamente. Mellor non fagamos elucubracións sobre o feito e fagámonos os entendidos ó redor do tema, enumerando as caracterísicas máis destacadas.

1. Debemos deixar claro que o logotipo é forma e texto e malia que haxa logotipos sen texto, o aconsellable é que ambas as dúas instancias estean presentes na nosa entidade de marca. Así mesmo cada un dos elementos ten a súa propia dinámica e estrutura polo que a escolla é separada pero sempre atendendo a un todo común.
2. O logotipo debe crear impacto e memorización, por moi estético que sexa, por moi revirado e barroco que chegue a ser, se só se queda niso, nunha estética superficial, non conseguirá o efecto desexado de cara o consumidor.
3. A variedade e complexidade dos iconos de marca sítúase nunha escala moi ampla e dentro da cal existen moitos contextos. O que si debemos ter en conta é que na medida do posible é aconsellable que sirva de referencia ó noso obxectivo como empresa, ó produto que traballamos, ó que ofertamos; unha excesiva abstracción pode provocar ruído semántico e imposibilitar o asentamento da figura na nosa memoria.
4. A forma dun logotipo é dinámica e polo tanto sofren cambios da man da empresa ou entidade á que representan, readaptándose ós tempos para recoller e retomar ós públicos ós que pretende seducir, así mesmo amosara unha imaxe de innovación e modernidade que contribuirá a evidenciar o progreso da entidade.
Dito isto deixamos o primeiro resumo das exposicións. En concreto sobre esta, dicir que malia ser un tema de certo concreto souberon chuchar a substancia que o tema podia ter, facendo a partes tales como a entrevista, sobre a que queda esa pexa anteriormente comentada.

E xa para rematar uns logotipos do máis curioso para evidenciar que non todo é tan sinxelo como parece.

Este logotipo da Orquestra Sinfónica de Londres, é na súa composición unha liña curvada que representa un gráfico curvo e distante que se se observa no seu conxunto organizado, da como resultado as letras ou iniciais de London Symphony Orchestra.


O logo de Cattleyard promotios é unha sinfonía interesante. Non só mestura instrumentos musicais na súa composición, senón que lle dan unha forma de vaca e ó final iso é o que representa todo o compendio de figuras e formas, unha vaca.

Unha variación linela na estrutura do logo de Seven and Six, onde unha liña fai trazos sen perder a súa continuidade orgánica e forma un 7 e un 6, ademáis do símbolo & que é un clásico.

Por agora, isto é todo.

miércoles, 25 de noviembre de 2009

A través da tipografía: reflexión.

Dándolle un poco de brío ó tema facemos a seguinte descuberta ó redor da exposición sobrea a tipografía, elemento que nos tamén tocamos dun xeito máis ou menos sintético para non pisar a exposición do grupo que compartiu hora con nós.

Así, sobre o dito admitimos:

  1. Que a tipografía ten unha significación máis aló da sua representación identitaria ou estrutura. A escolla dunha ou outra fonte permite unha semántica visual concreta e uns efectos sobre o lector que doutro xeito non poderían determinarse.
  2. Aprendimos tamén que a tipografía ven a considerarse un arte, debida a súa capacidade para facilitar a comunicación das mensaxes. Así o xogo dunha ou outra textura letrística xoga coa atención do lector.
  3. Descubrimos que a escolla dunha ou outra familia tipográfica configura unha identidade, sobre a que pivote un conxunto de sensacións que pervivirán sempre que manteñamos esta elección. De aí que as veces a forma destaque sobre o contido cando se trata duna mera lectura visual e non textual.
  4. Debemos prestar unha atencións espcial as diferentes estruturas e xustificados que podemos facer cos parágrafos, xa que todos eles teñen algún elemento positivo que á súa vez se ve contrarrestado por outro. É por iso que debemos dispoñer mentalmente que xustificación vamos usar aténdonos ó texto que estamos a referir. Non sigue os mesmos patróns a escrita dun poema que dunha texto informativo.
  5. Debemos ser conscientes de que malia darlle unidade a todo o noso repertorio textual hai que mirar porque cada un dos elementos integrantes, tales como o título ou as notas a pé de páxina, gocen dunha independencia relativa que garanta a función de todos eles.

Exemplo tipográfico que presenta unha identidade cultural propia a través da letra dun autor como Castelao. Construída e reutilizada en base a súa propia escritura manual


Sobre o noso tema, xa non facemos ningunha aproximación máis. A partir do debate formulado nas anterior entrada pretendemos facer máis fácil a reflexión e recopilación de elementos útiles para os futuros proxectos web. En breves penduraremos o power point dende o cal partimos para elaborar a parte oral da nosa exposición.

Debate posterior

Feita a exposición do traballo, queda a formulación do debate ó redor do mesmo. Así que primeiramente deixamos sobre a mesa unha serie de cuestións que den pé o diálogo e contraste.


1. Que debe primar á hora de afrontar o deseño da nosa web, o contido ou a estética? En que medida un ou outro? e, como facer converxer ambos?


2. Cal é o grao de descoñecemento co que un usuario se enfronta a un modelo web, escrito ou simplemente visual?



3. Que tipo de elementos priman no aspecto sensitivo, os visuais? ou os auditivos? ou no seu caso que relación existe entre os mesmos.




Saúdos e saúde, isto é todo polo de agora.
A 25 de Novembro de 2009

miércoles, 18 de noviembre de 2009

Continuación

Sobre o guión primeiramente establecido na entrada anterior realizamos unha rectificación a través do comentado na clase de hoxe.

Así deixaremos de lado a contextualización histórica centrándonos maiormente sobre o punto 3. Dentro deste afondaremos máis na visión dos items que poidan repercutir nunha análise do soporte que sirve de base para este cuadrimestre: a web. Así liña, punto... poderán ser prescindibles nun recoñecemento exhaustivo da estructura web.

Para completar o proxecto dotaremos á nosa exposición de exemplos, que permitan unha mellor asimilación dos conceptos presentados no discurso.

Dudas

Sobre la lectura de la documentación correspondiente, salen a la luz las siguientes preguntas:

- Las redes sociales amplían la sociabilidad a través de la red, pero: ¿Hasta que punto este contacto interpersonal respeta la privacidad de sus usuarios?

- Ergonomía es el estudio y análisis de la adaptación del hombre a la máquina y viceversa. ¿No viene a ser un poco recíproco la adaptación de uno al otro?

- El título de la página debe ser necesariamente descriptivo.

- ¿Podemos considerar a un blog como una pequeña web en términos comunicativos? ¿Y en términos de diseño?

- ¿ Cuál es la diferencia entre un mapa de bits y una imagen vectorial?

Guión traballo

Este é o noso guión do traballo para exposición. De haber algunha modificación, será advertida aquí.

1. Que é a comunicación visual?

Breve definición para entender o concepto de comunición visual

2. Contexto histórico
Desde cando podemos falar de comunicación visual?
Relación con outros eidos como a pintura, publicidade, comercio...

3.Elementos da comunicación visual:
-Punto
-Línea
-Contorno
-Dirección
-Tono
-Color
-Textura
-Dimensión
-Escala
-Movemento

4.Usos sociales
-Logotipos
-Packing
-Diseño de productos
-Publicidade

Este último punto é o que dará lugar ao debate, que xirará en torno os diferentes usos que ten hoxe en día a comunicaión visual.

jueves, 12 de noviembre de 2009

Idea para a páxina web

Despois de moito divagar e abandoar a formación dun novo culto co que iamos conquistar o mundo, demos cunha idea con menor afán imperialista.

Xira en torno as rarezas que ocorren nos deportes máis coñecidos e populares tales como baloncesto, fútbol, tenis, wrestling...
Terá distintos apartados, como biografías de xogadores que acabaron a súa carreira profesional de xeito tráxico, peinados extrafalarios, camisetas diseñadas por incompetentes, bulos noticiables...

Iremos concretando co tempo.
Agradeceriamosvos que nos dérades algunha idea e que nos contárades a vosa opinión.

domingo, 11 de octubre de 2009

Tuttifrutti

Lo primero que vemos al acceder a esta página es una tribu de frutas endemoniadas que revolotean de manera intermitente por la pantalla. Por alguna extraña razón su expresión facial (si es que se puede hablar en tales términos de una fruta) resulta inquietante. Especialmente en el caso de la manzana cuya enigmática sonrisa nos remite a la maldad en estado puro. La parte derecha de la pantalla está completamente en blanco (¿?). Idéntico e inexplicable despilfarro de espacio continúa cuando accedemos al contenido de la web. Cabe destacar que contiene las típicas secciones que estamos acostumbrados a encontrarnos en las páginas dedicadas a grupos de música. En este sentido resulta bastante completa. Se echa de menos un desarrollo de la idea un poco más humorístico pues el concepto de un grupo musical infantil imaginario se prestaba para ello.
El alegre diseño frutal se mantiene en cada una de las secciones. Pudiera parecer un poco hortera, pero en este caso no es un defecto sino una exigencia, ¿o acaso hay algo más vergonzoso que un grupo de música infantil? Tal vez un velociraptor vestido de folclórica... pero de eso ya hemos hablado antes. A pesar del estallido multicolor los textos se leen con claridad y además el gesto de las frutas es más relajado y naif que en la presentación.
Teniendo en cuenta el más que probable contubernio de estas frutas con el carnicero de Wisconsin y algún que otro fallo grave hemos decidido puntuar a esta web de la siguiente manera:
2,5 sangrientas patas de conejo

viernes, 9 de octubre de 2009

Oitenteiros

El primer y gravísimo error es el nombre que despista al usuario. La mención a los años ochenta ofrece expectativas de encontrarse un contenido acorde a tal época, en cambio, todas las referencias a la cultura de masas apuntan a la década posterior que fue en la que realmente estos chicos desarrollaron su infancia.
El vídeo que nos da la bienvenida es cutre y carente de gracia, tal vez ellos se divirtieran mucho haciéndolo, pero a nosotros nos resultaría más entretenido interpretar los evangelios apócrifos en su versión en armenio o participar en una orgía de erizos epilépticos que tener que volver a pasar por la tortura de su visionado.
Las secciones están muy bien orientadas a los nostálgicos de la época pues recogen una completa colección de su universo infantil/juvenil. Sin embargo, entremezcla series identificativas de aquellos tiempos con otras comunes a múltiples generaciones como Marco, por ejemplo. Tal vez, deberían haberse centrado en contenidos más exclusivos de su generación.
Además hay descontextualizaciones un poco extrañas, la que nos ha dejado patidifusos y al borde de un colapso neuronal -sólo comparable al que tuvo José María Aznar "el Joche" en su visita a Texas- es la presencia del "temazo" de Concha Velasco La chica Yeyé entre los éxitos musicales de aquellos tiempos. Eso se aproxima tanto a la realidad como que el velociraptor era el animal de compañía típico (yo tuve tres, dos hembras y un macho al que le gustaba disfrazarse de folclórica).
El acceso a las distintas secciones es muy sencillo y además se ofrecen los correspondientes enlaces a vídeos. El diseño a modo de colorido collage infantil es apropiado a la temática aunque entorpece un poco su visionado dejando cierta sensación de confusión.

Nota: 2,5 patas de conejo y una rótula.

Ao límite

2/5,5 Patas de Coello

De primeiras cando un chega a este espazo atópase cunha fascinazión de notas e cores que máis ben parecen parte dun 24 h., notamos unha sobrecarga visual importante, porque ademáis toda ela atópase nun plano estático, fáise enorme o deseño da páxina, e aínda que todos os elementos presentes gocen dunha visualidade importante un non sabe moi ben para onde tirar cando se atopa con algo así, ademáis parte dos apartados que se presentan en primeira instancia son só un reclamo visual e non atopan ningunha utilidade precisa.


Temáticamente está centrado nun comezo pero logo nun intento por abarcar todo tipo de aspiracións sobre un ser tan sumamente polisémico como o universitario aparecen apartados ben estruturados e outros que son un auténtico caos semántico, con excesiva información para determinados apartados, así mesmo a estética e bastante clásica e rudimentaria, pero iso xa son procedementos técnicos que non debemos entrar a valorar de xeito tan exhaustivo. O tema está tratado con bastante humildade e de forma pouco coidada, se vamos tomar algo tan cercano a nós, fagámolo pero non de xeito tan simple, senon con cuestións tales como as que se presentan pero cun tratamento canto menos de cáliz humorístico, engarzado con algo de ironía ou algún recurso a parte. Hai unha gran variedade de cuestións tratadas pero falta estruturalas dun xeito eficaz, quizais a propia estrutura é o feito que non queda moi claro dende o comezo.

Útil, pero sen pasarse, gracioso pero sen fartarse a rir, e modesto pero sen chegar a ser cutre.


Zapa

Comecemos.
Creemos que a animación do inicio é moi simplona, pero vese amparada pola música que soa de fondo. A páxina preséntase bastante clara, pero o contido non e do noso gusto. Xa se sabe, "para gustos colores e para flores maricones"
Este home non debería existir, e se existe, meu pobre, que se dedique a outra cousa, esto non é o seu.
Como poeta, que dicir, xuzguen vostedes mesmos:

XXXVII

Se masturbó con violencia
como queriendo cometer
un suicidio por amor.
Una vez más, ensuciando la cama
con sus sueños
otra mancha en el colchón.
Nada,
salvo la mancha,
quedaba entero de él.
Ni siquiera ese corazón
que en otros tiempos
supo amar muchas cosas,
la música, el campo
el mar, las rosas.
Ahora ni siquiera eso
significa algo para él,
un pobre desgraciado
que ha descubierto
lo que significa desear
y no ser deseado.

Nota: 1.5 patas de coello

Minimalab

4/5 Patas de Coello

Dentro da percepción primeira que se pode ter deste deseño, cabe destacar a seriedade e simpleza da estrutura, tanto na súa forma coma no seu contido. Se nos atemos ó tema que trata, sabemos que o minimalista quédase nunha expresión do ámbito xeral, espido de calquera elemento sobrante. Visto isto parécenos que tema e contido van da man, mais quizais esa carencia ou axuste excesivo de elementos poden provocar indiferenza ou deixadez para quen se atreva a lelo. De todas formas a orde dos elementos e o contido propio que cada un dos apartados ten deixan ver unha unidade propia de toda a web en xeral.

A orientación teoricamente empresarial que aparece nalgún dos apartados encadra coa estética propia do sitio, que fuxe dunha imaxe excesivamente recargada ou con elementos que poidan ter un caracter secundario ou prescindible. Supoñemos que tratándose dun ente organizativo con fins económicos non estaría mal incurrir no feito da presenza de algúns proxectos feitos aínda que foran concibidos dende unha óptica ficticia. En canto á capacidade comunicativa, textualmente está ben dotada mais no visual carece dalgunha presentación básica ó comezo da web, ou algo que sirva de gancho específico para a posterior lectura do espazo. Parece falto de traballo constante, e contempla unha atmosfera bastante atemporal, xa que non da sensación de continuidade con ningún elemento básico de medición do tempo coma un calendario, algunha data destacada para a propia empresa á que identifica, así mesmo non recibe demasiado interese os temas presentados se estes non teñen unhas ligazóns propias que amplíen a capacidade do tema tratado. Está ben a síntese, pero usada como feito primeiro, se despois non somos quen de encadear estes apartados ó resto das informacións quedan bastante soltas.


Artesalia

A pesar de que o traballo parécenos bo, pensamos que o inicio é de pouca calidade, no referente ás imaxes.
Pero como non todo é fachada, cabe dicir que os contidos son, cando menos, moi traballados.
Os nomes das películas son orixinais, aínda que os argukmentos a veces decepcionan un pouco.
Os libros seguen a mesma liña, tamén son orixinais e graciosos.
Pero sen dúbida o que máis chama a nosa atención son esas letras de cancións cheas de sentimento e pasión con títulos como Case Virxe, de Mangona. Aquí vese a historia dun rapaza pura, sen vergoña, que, deixando atras o medo a quedar como a rara, quere quedar inmaculada ata que se case co seu príncipe azul. Marabilloso. O soño de calquera rapaz moderno fumaporros e borracho.

Nota: 3.5 patas de coello

Guioniza

El índice tiene cierto encanto rudimentario pero es definitivamente horrible, no entra por los ojos, tiene la palabra "amateur" escrita en la frente. En la sección de noticias hay algún fallo ortográfico que denota dejadez, o lo que es peor, desconocimiento, algo imperdonable en una web especializada en la materia cinematográfica (Danny "Bolye" en lugar de "Boyle"). Así mismo, no hay un criterio fijo a la hora de escribir los títulos de las películas, a veces entre comillas, en otras ocasiones sin ningún tipo de marca o recurso estético que ayude a distinguirlas del resto del texto.
Nos ha gustado la sección de preguntas frecuentes por su utilidad aunque es demasiado breve, exacta crítica aplicamos a los links de interés.
Lo mejor es la sección de proyectos (personales) de los autores de la página que nos ofrece algunas sinopsis sobre películas ideadas por ellos.
En definitiva, su pobre factura técnica deja a Guioniza a las puertas de una nota más digna pese a algunos aspectos meritoriamente originales en el concepto, no tanto en la ejecución.

Nota: 2 patas de conejo (el máximo es 5´5).

Quetequero

Claramente orixinal!! Apesar de que as cores cargan un pouco demasiado o ambiente, dándolle unha apariencia de burdel...O inicio co bico é maxistral. Quedaría mellor se no blog se cambiase un pouco o estilo.
Os contidos son graciosos e curiosos e nótase que é un traballo ao que se lle adicou moito esforzo.
Nota:Tres patas de coello

jueves, 8 de octubre de 2009

Nota aclaratoria

Queríamos darvos a benvida ao noso novo blog dunha maneira especial, ocurrente e impactante, e qué máis impactante que esta canción de Muchachada Nui.
Saúdos!

Poesía difusa

"Me llaman conejo,
me levanto por las mañanas y sé perfectamente lo que hay en el espejo.
Me llaman conejo,
y voy dando tumbos por mi barrio y mis grandes orejas se ven de lejos.
Me llaman conejo,
e intento hacer las cosas bien pero, qué demonios, siempre termino besando el suelo.
Me llaman conejo,
y si crees que es fácil mi vida, prueba un momento a ponerte en mi pellejo.

Me llaman conejo,
y tengo un sueño, lo persigo, joder, pero está cada vez más lejos.
Me llaman conejo,
llego tarde, quiero correr, pero oh, dios mío, me siento viejo.
Me llaman conejo,
no tengo un plan para esto, puse mis huevos en un cesto, aposté una parte y me robaron el resto.
Me llaman conejo,
y lo toqué con los dedos, quiero intentarlo de nuevo, a pesar de que muchos ya me dieron por muerto.

Me llaman conejo,
pero no tengo suerte, chico, echa un vistazo alrededor y todo parece un mal sueño.
Me llaman conejo,
sigo mi camino con paso firme pero parece que voy para atrás como un cangrejo.
Me llaman conejo,
me repartieron mal las cartas en esta partida pero ¿sabes? No me quejo.
Me llaman conejo,
me tienes delante, ¿crees que miento? En tus ojos me reflejo."